“Η εποχή του κυνηγιού” είναι ένα έργο για τη σχέση της αφήγησης με την πραγματικότητα και τη βία της κρίσης, για τις ιστορίες που έχουμε ανάγκη να ξαναπούμε για να επινοήσουμε το καλό, να κατανοήσουμε την απώλειά του και να το αναπληρώσουμε. Η Πόπη, μια γυναίκα που έχει χάσει στην οικονομική κρίση την περιουσία και την επιθυμία της να ζήσει μέσα στον κόσμο, απομονώνεται σε ένα διαμέρισμα και ζει με τη φωνή του μυαλού της. Η φωνή παίρνει σάρκα και οστά, με αφορμή τη φωτογραφία της Πηνελόπης Δέλτα σε κάποιο βιβλίο της, μια γυναίκα που η Πόπη θεωρεί σύμβολο εσωτερικής εξορίας και μοναξιά. Είναι μια ιστορία βαθιάς πίστης στο ότι κανένας δεν μπορεί να μας στερήσει την ικανότητα να φανταστούμε τον καλύτερο εαυτό μας.
«Ο Γιάννης Σκαραγκάς κινείται αριστουργηματικά ανάμεσα στην απελπισία και την ελπίδα».
Αθηνά Καλαϊτζόγλου, Εντευκτήριο
«Γέλασα με την καρδιά μου στις πανέξυπνες κωμικές ατάκες αλλά και συγκινήθηκα βαθιά στις δραματικές. Βρήκα ευρηματική την ιδέα του έργου και εμπνευσμένο το κείμενο του Γιάννη Σκαραγκά – το όνομά του, συγκρατήστε το!»
Βασίλης Μπουζιώτης, Only Theater (για την Εποχή του κυνηγιού)
Σκηνοθετούν και παίζουν:
Bάσω Αγγελάκου, Άννα Έλενα
Καλλιτεχνική διεύθυνση:
Σάββας Μανουσάκης
Κατασκευή σκηνικού :
Γιώργος Μαριάς
Σύλληψη ιδέας και δημιουργία εικαστικών κατασκευών :
Νίκος Σκουτέλης
Ηχοληψία και φώτα :
Καλλιόπη Καρελλά
Μακιγιάζ : Βίκυ Θαρρενού
Φωτογράφιση : Σάββας Αργυρός
Συμμετέχουν :
Κώστας Ατσικνούδας, Απόστολος Μαριεττής