Ο Μάριος Φραγκούλης δεν χρειάζεται συστάσεις! Λίγο πριν από τη συναυλία του στο Θέατρο Μεσαιωνικής Τάφρου μας μιλάει για τη μουσική, τον έρωτα και τον ρόλο του καλλιτέχνη.
Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Κοβάνη
Ονομάσατε την φετινή σας παράσταση «Ο Έρωτας Γυμνός» – είναι υπό διωγμόν ο έρωτας στην εποχή μας;
Αντίθετα είναι ότι καλύτερο μπορεί να συμβεί αυτήν την εποχή…. Ο Έρωτας Γυμνός για μένα σημαίνει πως ξεδιπλώνουμε τα συναισθήματά μας και βρίσκουμε αποκούμπι και συναισθηματική στήριξη σ’αυτό που μας κάνει τόσο ιδιαίτερο σαν λαό. Να αντέχουμε. Ακόμα και στις πιο αντίξοες συνθήκες.
Λυρικό ή έντεχνο τραγούδι; Ποιο σας εκφράζει καλύτερα;
Δεν υπάρχει καλύτερο, ή λιγότερο καλό. Η ζωή ενός καλλιτέχνη είναι να υπηρετεί την τέχνη, πόσο μάλλον στη δική μου περίπτωση που ήμουν πραγματικά τυχερός ώστε να συνεργαστώ με ορισμένα από τα πιο θρυλικά ονόματα! Εσείς στη θέση μου ποιόν θα επιλέγατε: τον Αντριου Λοϊντ Βέμπερ ή τον Μάνο Χατζιδάκι; Η έκφραση ξεκινάει πάντα από τις επιλογές του κάθε καλλιτέχνη και είμαι πολύ χαρούμενος που έπαιξα μερικούς από τους πιο αγαπημένους μου ρόλους: τον Τόνι στο West Side Story στη Σκάλα του Μιλάνου, τον Μάριο στο Les Miserables στο West End του Λονδίνου, αλλά και στις Όρνιθες του Μάνου, στο Άξιον Εστί του Μίκη, τόσο καλές δισκογραφικές δουλειές με την Sony Classical που ταξίδεψαν σε όλον τον κόσμο.
Αλλά παράλληλα και οι ελληνικές με τον Παρασκευά Καρασούλο, τον Δημήτρη Μαραμή και τώρα η νέα μας συνεργασία με τη Λίνα Νικολακοπουλου και τον Άρη Δαβαράκη.
Είμαι πολύ χαρούμενος γι’ αυτά και εύχομαι τόσο πολλά ακόμη! Η ζωή είναι πολύ όμορφη…
Τι αγαπάτε στο εξωτερικό, σε σχέση με τη δουλειά σας;
Στο εξωτερικό υπάρχει καλύτερη οργάνωση στις μεγάλες παραγωγές, γιατί υπάρχει η οικονομική δυνατότητα να στήνονται μεγάλες και πλούσιες παραγωγές με τρομακτικά τεχνικά μέσα και σκηνικά και κοστούμια.
Ο στίχος ή η μουσική μετράει περισσότερο σ’ ένα τραγούδι;
Πρέπει να υπάρχουν και τα δύο σε ένα σημαντικό διαχρονικό τραγούδι. Ένα τραγούδι χωρίς στίχο είναι σαν ένα παιδί χωρίς οικογένεια. Μπορεί το «Χάρτινο το φεγγαράκι» να ακουστεί μόνο σα μουσική σύνθεση του Μάνου, χωρίς τον στίχο του μεγάλου μας Νίκου Γκάτσου; Το ίδιο και η «Σωτηρία της ψυχής» της Λίνας και του Σταμάτη. Με τον Παρασκευά Καρασούλο και τον «Κήπο των Ευχών» βγήκαν πολύ σημαντικά τραγούδια στην πορεία μου, όπως «Τον εαυτό του παιδί», «Ο μικρός πρίγκηπας», που έμειναν σαν δυνατά διαχρονικά τραγούδια και στα οποία ο στιχουργός είναι εξ ίσου σημαντικός με τον συνθέτη.
Με ποιο κριτήριο διαλέγετε το ρεπερτόριό σας και πώς διαλέξατε τα τραγούδια της συγκεκριμένης συναυλίας;
Οι ερωτικές μπαλάντες, το καλό έντεχνο τραγούδι είναι μέσα στο dna μας μιας και οι μεγαλύτεροι ποιητές που εξέφραζαν τον έρωτα από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα ήταν έλληνες. Ο Σεφέρης, ο Ελύτης, ο Καβάφης, ο Γκάτσος, η Λίνα Νικολακοπουλου, ο Αρης Δαβαράκης. Με την παράστασή μας φέτος υμνούμε τον έρωτα μέσα από αγαπημένα και γνωστά τραγούδια ελλήνων και ξένων συνθετών, κυρίως γύρω από την Μεσόγειο, όπως του Χοσέ Μαρία Κανό, Νικολά Πιοβάνι, Νίνο Ρότα αλλά και των αγαπημένων μας Χατζιδάκι, Μίκη, Ξαρχάκο, Λοίζο, Κραουνάκη και Κορκολή… Επίσης θα παρουσιάσουμε μερικά από τα νέα τραγούδια σε στίχους Νικολακοπουλου και Δαβαράκη που προέρχονται από τον κύκλο τραγουδιών που είχα τη χαρά να συνθέσω και θα κυκλοφορήσει τον προσεχή Σεπτέμβριο.
Πώς προέκυψε και πώς είναι η συνεργασία σας με τη Δήμητρα Σελεμίδου;
Την Δήμητρα την πιστεύω πολύ και μέχρι τώρα τα βήματά της ήταν ουσιαστικά και πρωτοποριακά. Τόσο με τον πρώτο της δίσκο με τίτλο “Τρίτη Έξοδος”, όσο και με τις ξεχωριστές της ερμηνείες στο ‘Ελλάς η Χώρα των Ονείρων’ στο Ηρώδειο και στο Ίδρυμα Νιάρχος στην Μυθολογία του Μάνου Χατζιδάκι, έχει κερδίσει τις εντυπώσεις. Φέτος συνεργαζόμαστε για δεύτερη χρονιά. Πιστεύω ότι μπορεί ανάμεσά μας να βρίσκεται μια νέα Φλέρυ Νταντωνάκη. Το μέλλον και η ιστορία θα μας το αποδείξει.
Ποιο είναι το πιο βαθύ σας όνειρο;
Να ξαναβρούμε τους χαμένους εαυτούς μας, να γίνουμε πιο δυνατοί απο ποτέ και να προχωράμε με δύναμη και αισιοδοξία. Το μέλλον είναι δικό μας και όχι ένα άπιαστο όνειρο. Φτάνει να το πιστέψουμε.
Προσωπικά ονειρεύομαι να παίξω μεγάλους και σημαντικούς ρόλους από το κλασικό ρεπερτόριο στο θέατρο και στην όπερα. Το αρχαίο δράμα είναι επίσης ένα πολύ μεγάλο όνειρο, έχοντας παίξει τον Διόνυσο στις Βάκχες του Ευριπίδη, τον Προμηθεά Δεσμώτη, τον Αχιλλέα στην Αχιλληίδα του Αισχύλου στο αρχαίο θέατρο της Επιδαύρου και τους Ορνιθες στο πιο σημαντικό και σπουδαίο θέατρο του κόσμου (αυτό της Επιδαύρου).
Πώς βλέπετε τον κόσμο μας; Ποιος νιώθετε ότι είναι ο ρόλος σας σαν καλλιτέχνη μέσα σ’ αυτόν;
Ο κόσμος έχει αλλάξει και πρέπει να είμαστε δυνατοί απέναντι στις τόσες αλλαγές. Εμείς σίγουρα παλεύουμε και συνεχίζουμε σ’αυτό το δύσκολο αγώνισμα που λέγεται τέχνη και ζωή. Ερμηνεία των καιρών και των συναισθημάτων. Δεν το βάζουμε κάτω.
Εμείς οι καλλιτέχνες οφείλουμε να συμμετέχουμε στην ζωή και με χίλιους τρόπους να είμαστε κοντά στους συνανθρώπους μας. Αυτός είναι ο ρόλος μας. Πρέπει να συνεχίσουμε με τη φωνή μας και το ταλέντο μας να χαρίζουμε δύναμη, ελπίδα και να δίνουμε στον κόσμο τη δυνατότητα να ονειρεύεται.
About Author
