Ο Κωστής Σαββιδάκης είναι ένας από τους πιο αγαπητούς ηθοποιούς και πολύ γνωστός, χάρη στις εξαιρετικές του ερμηνείες. Ο θρυλικός παπά Γρηγόρης από την τηλεοπτική σειρά “Άγριες Μέλισσες” και πολυβραβευμένος “Μαυρογένης” στην ταινία “Το Δείπνο του Βοσκού”, έχει στις αποσκευές του μία συνεπή και μακρά θητεία χρόνων στο θέατρο.
Ο Ρόδιος καλλιτέχνης σε λίγες ημέρες θα βρεθεί στο νησί μας. Την Πέμπτη, 22 Δεκεμβρίου θα τον δούμε στο μουσικό αναλόγιο με θέμα “Το Χρονικό μίας Μεγάλης Πολιορκίας”, την κορυφαία εκδήλωση με την οποία ολοκληρώνεται το 15ο Μεσαιωνικό Φεστιβάλ Ρόδου & νήσων.
Είχαμε έτσι την ευκαιρία μίας πολύ ενδιαφέρουσας συζήτησης μαζί του!
Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Κοβάνη
Σε λίγες ημέρες θα σας δούμε στο Μουσικό Αναλόγιο “Το Χρονικό μίας Μεγάλης Πολιορκίας”. Πώς αισθάνεστε κάθε φορά που εμφανίζεστε στην ιδιαίτερη πατρίδα σας τη Ρόδο; Εδώ, απ’ όπου ξεκίνησαν όλα;
Αισθάνομαι μεγάλη χαρά και νιώθω τυχερός κάθε φορά που έχω την δυνατότητα να επιστρέφω… στον τόπο του εγκλήματος. Εδώ ξεκίνησαν όλα, όπως το λέτε κι εσείς, οπότε δεν υπάρχει μεγαλύτερη ευλογία από το να βρίσκομαι αφενός στα μέρη που έκανα τα πρώτα μου βήματα σ’ αυτό που αγαπώ, αφετέρου νά βρίσκομαι και με ανθρώπους που αγαπώ.
Πού βρίσκεται σήμερα ο παπά Γρηγόρης από τις Άγριες Μέλισσες; Ή ο άγιος άνθρωπος από το «Δείπνο του βοσκού»; Ήταν δύο από τις μεγαλύτερες πρόσφατες επιτυχίες σας, η πρώτη με μεγάλη απήχηση στο κοινό και η δεύτερη με πολλά διεθνή βραβεία! Αναρωτιέμαι αν, όπως οι συγγραφείς κρατούν για πάντα μέσα τους κάτι από τους ήρωες των βιβλίων τους, συμβαίνει κάτι αντίστοιχο με τον ηθοποιό και τους ρόλους του – ή όχι;
Ο παπα Γρηγόρης από τις “Άγριες Μέλισσες” και ο Μαυρογένης από το “Δείπνο τού βοσκού” βρίσκονται και θα βρίσκονται πάντα στην καρδιά μου και θα με συντροφεύουν μια ζωή! Άλλωστε, δεν θα μπορούσε να γίνει και διαφορετικά, γιατί είναι “κομμάτια” δικά μου.
Με τον παπα Γρηγόρη ζήσαμε 3 χρόνια μαζί. Μπορεί να τελείωσαν μεν οι προβολές κι αυτός να ξεκουράζεται σε μια γωνιά κάπου μέσα μου, αλλά είναι και θα είναι πάντα εδώ!
Όσο για τον Μαυρογένη, το ταξίδι του συνεχίζεται κι από ό,τι φαίνεται έχει ακόμη δρόμο – γιατί πέρα από τα διεθνή βραβεία και το μεγάλο ταξίδι που έχει κάνει η ταινία ως τώρα, μας ανακοινώθηκε ότι στις 30 Μαρτίου 2023 βγαίνει κι επίσημα σε όλους τους κινηματογράφους από την enorama. Κι αυτό, μόνο χαρά μπορεί να μας δώσει!
Όσο για το δεύτερο σκέλος τής ερώτησης, θα έλεγα πως δεν θα μπορούσαν οι ηθοποιοί να μην κρατήσουν κι αυτοί μέσα τους ένα “κάτι”, ένα “κομμάτι” από τον ήρωα-ρόλο, όπως κι οι συγγραφείς, γιατί οι συγγραφείς γράφουν μεν για αυτόν, αλλά οι ηθοποιοί πρέπει να γίνουν αυτός, οπότε… ναι, ο ρόλος είναι (και) “κομμάτι” μας, που δεν μπορούμε να πετάξουμε ή να ξεχάσουμε.
Πού αποδίδετε την τεράστια επιτυχία που είχαν οι Άγριες Μέλισσες;
Καταρχάς στο σενάριο. Από το πρώτο επεισόδιο καταλάβαινες ότι εδώ κάτι καλό γίνεται. Επίσης στην σκηνοθεσία, στην επιλογή των ηθοποιών (στο casting που λέμε), στην καλή χημεία που είχαμε όλοι μεταξύ μας και φυσικά στην αγάπη που είχαμε για την δουλειά μας – θέλαμε όλοι να κάνουμε ό,τι καλύτερο μπορούμε!
Ποιο στοιχείο σας πιστεύετε ότι ανάδειξε τον παπά Γρηγόρη σε έναν από τους πιο αγαπημένους πρωταγωνιστές της σειράς για το κοινό;
Δεν ξέρω, ειλικρινά. Πάντως, εάν θα μπορούσα να πω κάτι, κι αν θεωρείται αυτό (και) “στοιχείο μου”, θα έλεγα ότι ο παπα Γρηγόρης ήταν “καλός ακροατής”, κάτι που θαρρώ πως το έχω κι εγώ.
Μοιραστήκαμε, λοιπόν, αυτήν την κοινή εμπειρία… Κι έτσι μαζί του έγινα κι εγώ ακόμα πιο καλός ακροατής, αναγνωρίζοντας για άλλη μια φορά το πόσο πολύτιμο είναι να μπορούμε να ακούμε πραγματικά ο ένας τον άλλον!
Το να ακούμε τους άλλους, τους συνανθρώπους μας, είναι κάτι που δυστυχώς το έχουμε χάσει ως κοινωνία. Δεν ακούμε, ειδικά τα τελευταία χρόνια, τι έχει να μας πει ο άλλος – θέλουμε μόνο να μιλάμε!
Μας μιλάνε και δεν ακούμε αυτά που μας λένε, παρά περιμένουμε πότε θα τελειώσει ο άλλος… για να πούμε τα δικά μας! Ο παπα Γρηγόρης (σε) άκουγε κι άκουγε και με την καρδιά του και με την ψυχή του.
Γεννιέται ή γίνεται ο καλλιτέχνης;
Νομίζω ότι γεννιέται. Γεννιέται μεν, αλλά αυτό δεν είναι αρκετό – στην πορεία χρειάζεται και πολύ σκληρή δουλειά. Γιατί όσο καλός κι αν είσαι σε κάτι, αν δεν το δουλέψεις δεν μπορείς να το αναδείξεις. Χρειάζεται δουλειά λοιπόν και υπομονή σε ό,τι κάνεις.
Ασχολείστε πολλά χρόνια με το θέατρο. Υπάρχει κάποιος ρόλος ή εμπειρία που ξεχωρίζετε από την μέχρι τώρα θεατρική σας θητεία και θα θέλατε να μοιραστείτε μαζί μας;
Κάθε ρόλος και κάθε παράσταση έχει την δική του ομορφιά και τις δικές του δυσκολίες. Σίγουρα υπάρχουν ρόλοι (και παραστάσεις) που αγαπάμε περισσότερο από κάποιους άλλους, αλλά νομίζω ότι όλοι έχουν κάτι ξεχωριστό, οπότε δεν θα μπορούσα να μιλήσω για έναν ρόλο ή για μια ειδική παράσταση, γιατί θα αδικούσα όλους τους άλλους.
Υπάρχουν άνθρωποι που σας έχουν βαθιά επηρεάσει;
Φυσικά! Καταρχάς ο -εδώ και 18 χρόνια συνεργάτης και αγαπημένος φίλος- Κωνσταντίνος Κωνσταντόπουλος! Θεωρώ ότι είναι ένας από τους σπουδαιότερους ηθοποιούς και δασκάλους Υποκριτικής που έχουμε στην χώρα μας. Έχω “κλέψει” αρκετά από αυτόν κι είμαι ευγνώμων που συνταξιδεύουμε τα τελευταία χρόνια – έχουμε μαζί την θεατρική ομάδα “θέατρο ΣΥΝ ΚΑΤΙ”.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση που αντιμετωπίζει ένας ηθοποιός;
Νομίζω ότι η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να μπορέσει να ανταπεξέλθει σε κάθε νέα δουλειά που αναλαμβάνει, είτε αυτή είναι θεατρική, είτε τηλεοπτική, είτε κινηματογραφική.
Κάθε νέα συνεργασία είναι μια πρόκληση! Γιατί μην ξεχνάτε ότι κάθε έξι μήνες ένας ηθοποιός ξεκινάει νέες συνεργασίες, με νέους συνεργάτες, και δεν ξέρει τι θα αντιμετωπίσει!
Οπότε, κατά την γνώμη μου, η μεγαλύτερη πρόκληση είναι να καταφέρει να σταθεί απέναντι στις νέες συνθήκες και να κάνει ό,τι καλύτερο μπορεί.
Το ταλέντο ή οι επιλογές διαμορφώνουν την εξέλιξη ενός καλλιτέχνη;
Για να φτάσεις στο σημείο να έχεις επιλογές εξυπακούεται νομίζω πως θα πρέπει πρώτα να έχεις και ταλέντο! Αλλά, όσο ταλέντο και να έχεις θα πρέπει και να το καλλιεργήσεις, να δουλέψεις δηλαδή όπως είπαμε, πολύ σκληρά… έτσι ώστε να το δουν, να σε δουν και να έρθουν έπειτα κι οι προτάσεις – άρα και οι επιλογές!
Τώρα, αν οι επιλογές σου σε εξελίσσουν ή όχι… ε, αυτό είναι θέμα… επιλογών! Όλα πάντως παίζουν τον ρόλο τους, όλα! Κι όχι μόνο στην δουλειά μας, αλλά και στην ζωή μας.
About Author
