Η Χριστίνα Πετρολέκα σκηνοθετεί και ερμηνεύει στο Θέατρο Μικρός Κεραμεικός κάθε Τετάρτη στις 20.00 την παράσταση «cLOwNELY day», μια γλυκόπικρη αφήγηση για την τρίτη ηλικία.
Με αυτή την ευκαιρία την συναντήσαμε και συνομιλήσαμε μαζί της.
Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Κοβάνη
Τι ήταν αυτό που σας ενέπνευσε και συλλάβατε την ιδέα για την CLOwNELY Day;
Είχα ανάγκη να δημιουργήσω μια παράσταση θεατρικού κλόουν που να ισορροπεί μεταξύ αντιθετικών συναισθημάτων, να έχει την κωμικότητα του τραγικού και την τραγικότητα του κωμικού. Έτσι άρχισε να γεννιέται ο χαρακτήρας και το θέμα της παράστασης.
Τι πραγματεύεται το έργο;
Η παράσταση επιχειρεί να αγγίξει με αγάπη και ενσυναίσθηση το ευαίσθητο θέμα της τρίτης ηλικίας με τις δυσκολίες, τις απώλειες και τη μοναξιά που τη συνοδεύουν.
Η Νέλλυ περιμένει να την επισκεφθούν φίλοι από όλη τη ζωή της, μοιράζεται με το κοινό τον ενθουσιασμό της συγκεκριμένης ημέρας, τις ετοιμασίες, τις αναμνήσεις της. Είναι τόσο σημαντική μέρα γιατί δε θα είναι μόνη της, θα έχει παρέα.
Μπορεί να περνάει η ώρα και να μην έρχονται οι φίλοι, αλλά θα βρεί ζωή σε κάθε αντικείμενο του σπιτιού, θα παίξει με οτιδήποτε, θα μοιραστεί με την αλήθεια της, θα κάνει τα εμπόδια ευκαιρίες για να διασκεδάσει, όπως συμβαίνει με τον θεατρικό κλόουν που απολαμβάνει τα πάντα γιατί πρωτίστως απολαμβάνει την ύπαρξή του έτσι ακριβώς όπως είναι.
Έχετε γνωρίσει άτομα που να βρίσκονται στη θέση της πρωταγωνίστριας;
Ένα άτομο που βρέθηκε στη θέση της πρωταγωνίστριας και αποτέλεσε πηγή έμπνευσης και υλικού για τη δημιουργία αυτής της παράστασης είναι η γιαγιά μου. Η πρωταγωνίστριά μου.
Είναι η μοναξιά ο μεγαλύτερος εχθρός για τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας; Αν ναι, με ποιόν τρόπο μπορούμε να τον αντιμετωπίσουμε;
Αν και όλοι βιώνουμε μοναξιά ανά στιγμές, η μοναξιά για τους ανθρώπους της τρίτης ηλικίας είναι πιο πραγματική και ουσιαστική. Γίνεται εχθρός η μοναξιά και όλα όσα την έφεραν. Δεν ξέρω αν μπορεί να αντιμετωπιστεί, πάντως σίγουρα η συντροφιά και η φροντίδα μπορούν να την γλυκάνουν λίγο.
Πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με τις παραστάσεις δρόμου;
Όταν τελείωσα τη δραματική σχολή συμμετείχα σε διάφορα Ευρωπαϊκά προγράμματα σχετικά με το θέατρο και τις παραστατικές τέχνες. Εκείνη την περίοδο έψαχνα να βρω τι μου αρέσει στο θέατρο, τι με εκφράζει και ήθελα να πειραματιστώ. Γι’αυτό άρχισα να κάνω μικρές παραστάσεις δρόμου σε συνεργασία με ομάδες του εξωτερικού.
Τι μάθατε από αυτές;
Έμαθα να δοκιμάζω και να ρισκάρω σκηνικά πιο πολύ. Στις παραστάσεις δρόμου το κοινό μπορεί να φύγει και να σταματήσει να σε παρακολουθεί πιο εύκολα απ’ότι σε ένα θέατρο που ο θεατής έχει πληρώσει εισιτήριο και κάθεται σε μια θέση. Ο καλλιτέχνης για να κρατήσει το κοινό χρειάζεται να έχει πολύ ισχυρό λόγο γι’αυτό που κάνει και να είναι διαρκώς σε ετοιμότητα.
Ποιος είναι ο ρόλος του θεατρικού κλόουν;
Ο κόσμος που φέρει μαζί του ο θεατρικός κλόουν έχει απλότητα, αθωότητα και ειλικρίνεια. Είναι διάφανος και μοιράζεται τα πάντα με το κοινό.
Είναι σαν παιδί μέσα σε ένα ποιητικό σύμπαν. Δεν προσπαθεί για κάτι, τολμάει και είναι ανοιχτός στο να αποτύχει, η αποτυχία του είναι η επιτυχία του.
Με την ποιητικότητα και την κωμική προσωπικότητα μας κάνει να ταυτιζόμαστε ενσυναισθητικά με κάτι βαθιά ανθρώπινο που φέρνει γέλιο και συγκίνηση,απελευθερώνοντας μας απο κοινωνικά πρότυπα.
Τι σημαίνει για εσάς το θέατρο;
Είτε ως θεατής, είτε ως ηθοποιός, είτε δημιουργός σημαίνει ένταση. Μου δημιουργεί πολλά και έντονα συναισθήματα, του ύψους και του βάθους. Νομίζω δεν υπάρχει μέση ή τουλάχιστον δεν τη βρήκα ακόμα.
ΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΧΡΙΣΤΙΝΑ ΠΕΤΡΟΛΕΚΑ
Γεννήθηκε στην Αθήνα το 1993. Αποφοίτησε από τη δραματική σχολή “Δήλος” της Δήμητρας Χατούπη το 2017. Στη συνέχεια ασχολήθηκε με την τέχνη του θεατρικού κλόουν και τη θεατρική μάσκα.
Έχει συμμετάσχει σε σεμινάρια όπως:
“Μεταμόρφωση και Γελοιότητα” με τον Ευριπίδη Λασκαρίδη,
“Σωματικό θέατρο – Μάσκα” με τον Pablo Ibarluzea,
“Grotowski” με την Αλεξάνδρα Καζάζου,
“Υποκριτική ανάλυση στην ποιητικότητα του Τσέχωφ” με τον Cesaris Grauzinis,
Κλόουν με την Gozde Atalay, Bruno Morera,Esther Andre Gonzalez, Νάντια Καβουλάκου και Francisco Brito
και ευρωπαϊκά προγράμματα όπως:
“WAVES-Performative movement education”,
“Poetry + Theater”,
“Gestalt Therapy-mask of inner self”,
”Contemporary dance-mask of conflict”,
“Migr’art-Street performance”.
Παρακολούθησε επίσης μαθήματα ξυλοπόδαρων, ακροβατικών εδάφους και φωνητικής. Υπήρξε μέλος της ομάδας Maybe a Company με παραστάσεις θεατρικού κλόουν και μάσκας στην Ελλάδα και φεστιβάλ σε Ιταλία και Ισπανία. Εργάζεται ως ηθοποιός, θεατρική κλόουν, ξυλοπόδαρη και θεατροπαιδαγωγός.
Έχει συνεργαστεί με τους:
Clowns without borders(Sweden), Δήμητρα Χατούπη, Νίκο Χατζηπαπά, Δημήτρη Παναγιωτάτο, Μιχάλη Ρέππα-Θανάση Παπαθανασίου, Σταύρο Καραγιάννη, Πέτρο Ζούλια, Νάντια Καβουλάκου και την πολυδραστική ομάδα Fabrica Athens.
About Author
