Η Εύα Σιμάτου μετά από την εξαιρετική ερμηνεία της στις «Άγριες Μέλισσες» επιστρέφει στην τηλεόραση με διπλό στοίχημα.
Η δημοφιλής ηθοποιός εμφανίζεται στις δύο πιο σημαντικές και πολυαναμενόμενες σειρές εποχής της νέας σεζόν: στη σειρά «Φλόγα και Άνεμος» που σκηνοθετεί η Ρέινα Εσκενάζυ και προβάλλεται στην ΕΡΤ από τον Σεπτέμβριο και στο «Κόκκινο Ποτάμι-Η Συνέχεια» που σκηνοθετεί ο Μανούσος Μανουσάκης και προβάλλεται στο Open από τον Οκτώβριο.
Αυτή η διπλή συγκυρία αποτελεί μεγάλη πρόκληση για την ηθοποιό που επιλέγει προσεκτικά τα επόμενα επαγγελματικά και τηλεοπτικά της βήματα. Έτσι φέτος θα την δούμε σε δύο άκρως διαφορετικούς και ταυτόχρονα σημαντικoύς ρόλους, που έχουν εντελώς αντίθετα χαρακτηριστικά τόσο ως προς την όψη όσο και ως προς την ουσία, το περιεχόμενο του πυρήνα τους.
Στην σειρά «Φλόγα και Άνεμος» που είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Στέφανου Δάνδολου, η Εύα Σιμάτου υποδύεται την καλλονή Κυβέλη Θεοχάρη, εγγονή της μεγάλης Ελληνίδας ηθοποιού Κυβέλης, ερωμένης του Γεωργίου Παπανδρέου, που θα υποδυθεί η σπουδαία ηθοποιός Καρυοφυλλιά Καραμπέτη.
Ο ρόλος της φέρνει στο φως τον στενό οικογενειακό της δεσμό με την γιαγιά της, την λεπτότητα του αστικού σαλονιού της εποχής, την ασύγκριτη φινέτσα, γοητεία και ομορφιά της γυναίκας αυτής, αλλά και την θέση της απέναντι στα κοινωνικοπολιτικά γεγονότα της Ελλάδας της εποχής εκείνης.
Στην σειρά «Κόκκινο Ποτάμι – Η συνέχεια» την οποία αγάπησε και ξεχώρισε το τηλεοπτικό κοινό από τον πρώτο της κύκλο, η ηθοποιός θα υποδυθεί την Νίκη Κεχαγιόγλου, μία πρόσφυγα του Πόντου που έχει χάσει άντρα και παιδί και καταφέρνει μέσα από μεγάλες αντιξοότητες και βασανιστικές συνθήκες να φτάσει στους καταυλισμούς της Θεσσαλονίκης προσπαθώντας επίπονα να ξαναχτίσει την ζωή της από την αρχή, να βρει τον τρόπο να ασκήσει πάλι το λειτούργημά της δασκάλας και να ξαναζήσει τον έρωτα.
Με αφορμή αυτές τις τηλεοπτικές συμμετοχές είχαμε μαζί της μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση κατά την οποία μιλήσαμε για τις δημιουργικές προκλήσεις και τις καλλιτεχνικές αναζητήσεις, την τέχνη, τους ανθρώπους και τη ζωή!
Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Κοβάνη
Credits πορτρέτου Αχιλλέας Χαρίτος
Κυρία Σιμάτου, πώς προέκυψε η συμμετοχή σας στις δύο σειρές, «Φλόγα και Άνεμος» και «Κόκκινο Ποτάμι-Η Συνέχεια»;
Μετά την συμμετοχή μου στην επιτυχημένη τηλεοπτική σειρά «Άγριες Μέλισσες», προέκυψαν οι προτάσεις και για τις δύο αυτές σειρές από τους σκηνοθέτες, οι οποίοι είχαν την επιθυμία να συνεργαστούμε. Είμαι πολύ χαρούμενη γιατί θεωρώ ότι είναι αξιόλογες καλλιτεχνικά δουλειές και πολύ ενδιαφέρουσες.
Στις σειρές αυτές υποδύεστε δύο εντελώς διαφορετικούς χαρακτήρες. Πώς ισορροπεί ο ηθοποιός ανάμεσα σε τόσο ανόμοιες προσωπικότητες, πώς μπαίνει και βγαίνει σε τόσο διαφορετικές εποχές και περιστάσεις που καλείται κάθε φορά να ερμηνεύσει;
Στο «Φλόγα και Άνεμος» έχω το ρόλο της Κυβέλης Θεοχάρη, εγγονής της θρυλικής ηθοποιού Κυβέλης Αδριανού. Μιας γυναίκας μορφωμένης, δυναμικής και φιλελεύθερης που ανήκει στην αστική τάξη.
Στο «Κόκκινο ποτάμι- Η συνέχεια» είμαι η Νίκη Κεχαγιόγλου, μια πρόσφυγας που υφίσταται πολλές δοκιμασίες και αγωνίζεται για να ξαναβρεί το δρόμο της και να ξαναφτιάξει την ζωή της.
Στην περίπτωση αυτή προηγήθηκαν τα γυρίσματα για το «Φλόγα και Άνεμος» και ήρθαν λίγο αργότερα τα γυρίσματα για το «Κόκκινο Ποτάμι», οπότε δεν ήταν παράλληλη η ενασχόλησή μου. Εξάλλου, αυτή τη στιγμή που μιλάμε είμαστε στο μέσον των γυρισμάτων για το «Κόκκινο Ποτάμι».
Για την κάθε δουλειά ο ηθοποιός καλείται να κάνει μια ξεχωριστή έρευνα που έχει να κάνει τόσο με την εποχή, όσο και με τις συνθήκες και τα ζητούμενα του έργου ή του σεναρίου. Έπειτα καλείται να κάνει μία κατασκευή ρόλου και να βρει την αλήθεια του μέσα σε αυτήν.
Εάν βρεις την προσωπική σου αλήθεια μέσα σε αυτό το υλικό τότε αυτό είναι το «εισιτήριό» σου για να μπαίνεις και να βγαίνεις στο ρόλο.
Πότε καταλάβατε ότι θα σας κέρδιζε η υποκριτική; Υπήρξε κάποια καθοριστική στιγμή ή ήταν μία σταδιακή εσωτερική διαδικασία;
Ήρθε πολύ σταδιακά και ίσως και αργά η συνειδητοποίηση, αφού βρισκόμουν στο δεύτερο έτος του πανεπιστημίου. Ολοκλήρωσα τις σπουδές μου, πήρα το μεταπτυχιακό μου και έπειτα ασχολήθηκα με την υποκριτική.
Το ταλέντο ή οι επιλογές διαμορφώνουν την εξέλιξη ενός καλλιτέχνη;
Και τα δύο εξίσου. Επίσης, οι συγκυρίες και η εποχή. Και ο χαρακτήρας βέβαια.
Είστε παντρεμένη με τον συγγραφέα Αλέξη Σταμάτη, γιό της σπουδαίας μας ηθοποιού Μπέττυ Αρβανίτη. Έχετε ζητήσει ποτέ τη συμβουλή της πεθεράς σας σε σχέση με το θέατρο και, αν ναι, τι σας έχει πει;
Συζητάμε συνέχεια για το θέατρο και πολλές φορές την έχω συμβουλευτεί. Πιστεύω ότι η Μπέττυ είναι της άποψης ότι ο κάθε ηθοποιός πρέπει να βρίσκει την προσωπική του διαδρομή. Αν και για να πω την αλήθεια την έχει προβληματίσει και εκείνη αρκετά η εποχή μας σε σχέση με την τέχνη μας.
Πώς είναι το 24ωρό σας; Πώς ανταπεξέρχεστε στις επαγγελματικές και οικογενειακές υποχρεώσεις, έχοντας κι ένα μικρό γιό, τον Ερμή;
Δεν μπορώ να σας περιγράψω ένα τυπικό 24ωρο, γιατί το πρόγραμμά μου αλλάζει από εβδομάδα σε εβδομάδα και ανά περιόδους. Το πρόγραμμα των γυρισμάτων βγαίνει κάθε εβδομάδα.
Προς το παρόν αυτήν την σεζόν μοιράζω τον χρόνο μου ανάμεσα στα γυρίσματα και στα μαθήματα υποκριτικής που παραδίδω στο Αμερικάνικο Κολλέγιο Αγ. Παρασκευής, Deree College.
Φροντίζω πάντα να έχω αρκετό και όσο περισσότερο παραγωγικό χρόνο με τον Ερμή γιατί θέλω να με νιώθει κοντά του.
Τι σας κάνει ευτυχισμένη;
Το γέλιο και η δύναμη του Ερμή, οι ωραίες στιγμές, τα ταξίδια, η επαφή με ανθρώπους ουσίας και οι αξιόλογες συνεργασίες.
Υπάρχουν ρόλοι που θα θέλατε κάποια στιγμή να ερμηνεύσετε;
Ναι υπάρχουν. Κλασικοί κυρίως του διεθνούς ρεπερτορίου.
Υπάρχουν άνθρωποι που σας έχουν βαθιά επηρεάσει;
Φυσικά. Ο γιος μου, ο άντρας μου, η οικογένειά μου και όλοι οι άνθρωποι που έχω αγαπήσει.
Ποιος είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη στην κοινωνία;
Ο καλλιτέχνης συμβαδίζει και αλληλεπιδρά με την κοινωνία. Ιδανικά θεωρώ ότι με τις επιλογές του και με την στάση ζωής του ως δημιουργός πρέπει να ευαισθητοποιεί, να μεταβιβάζει σκέψεις και αισθήματα και να αφυπνίζει.
Ωστόσο, στις μέρες μας είναι εξαιρετικά δύσκολο το να γίνει πράξη αυτή η θέση.
Στην πραγματικότητα όταν γίνεται επάγγελμα το αντικείμενο ενασχόλησης του καλλιτέχνη σε μία κοινωνία και σε έναν χώρο που υπακούει πλήρως στους κανόνες του εμπορίου με όλες τις προεκτάσεις που μπορεί να έχει αυτό, τότε θεωρώ ότι τα πράγματα ξεφεύγουν από τις όποιες προθέσεις μπορεί να έχει κανείς, διότι οι συνθήκες τον υπερβαίνουν.
Από εκεί και πέρα ασφαλώς υπάρχουν κάποια περιθώρια επιλογής, πάντα όμως μέσα στο ήδη διαμορφωμένο πλαίσιο.