Ο Νίκος Διονυσάτος είναι ένας ταλαντούχος νέος συγγραφέας με πολλά ενδιαφέροντα και αναζητήσεις. Αγαπάει τις προκλήσεις και δεν φοβάται να βγει από τη ζώνη άνεσής του προκειμένου να εξελιχθεί κάνοντας αυτά που τον εκφράζουν.
Μετά τον “Ιστό”, την πρώτη του νουβέλα που κυκλοφόρησε το 2020 από τις εκδόσεις Βερέττα, έγραψε το μυθιστόρημα “Χαμένες ημέρες μιας μαύρης ηπείρου” (εκδόσεις Ελκυστής). Η παρουσίαση του νέου του αυτού βιβλίου θα γίνει στο Διεθνές Κέντρο Συγγραφέων και Μεταφραστών Ρόδου – ΔΟΠΑΡ στις 3 Δεκεμβρίου 2022 και στάθηκε η αφορμή της συνάντησής μας μαζί του.
Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Κοβάνη
Πώς σας γεννήθηκε η ιδέα της ιστορίας του βιβλίου σας «Χαμένες ημέρες μιας μαύρης ηπείρου»;
Το συγκεκριμένο βιβλίο γεννήθηκε μέσα από διαφορετικά προγενέστερα κείμενα μου, τα οποία ήταν στο συρτάρι, στην συνέχεια δέθηκαν μεταξύ τους και δημιούργησαν με την σειρά τους κάτι καινούργιο. Στις κεντρικές θεματικές ενότητες τώρα, κατέληξα από μια ανάγκη μου να μιλήσω για κάποια ζητήματα που απασχολούν και εμένα και την γενιά μου φυσικά.
Πώς επιλέξατε να μιλήσετε για την Ροδεσία και μάλιστα σε δύο διαφορετικές χρονικές περιόδους της;
Την Ροδεσία και την Ζιμπάμπουε του σήμερα αντίστοιχα, τις επέλεξα επειδή θεώρησα ότι το ιστορικό και κοινωνικό τους περιβάλλον με εξυπηρετούσαν σε όσα ήθελα να εκφράσω μέσω της πλοκής. Επιπλέον ζούσαν και πολλοί Έλληνες στην Ροδεσία, άρα ήταν μια ακόμα πιο ελκυστική επιλογή.
Γνωρίζω αφρικανική ιστορία και παρακολουθώ και με πολύ ενδιαφέρον την αφρικανική πολιτική σκηνή γενικότερα, επομένως αφενός η Ροδεσία, μου ήταν οικεία ως παράδειγμα φυλετικών διακρίσεων και καταπίεσης και η Ζιμπάμπουε αφετέρου, ως παράδειγμα για τις οικονομικές και κοινωνικές της αναταραχές. Η επιλογή ως εκ τούτου δεν μου ήταν ιδιαίτερα δύσκολη θα έλεγα, κατά την προσαρμογή των κειμένων.
Σας έλκει το γνωστό, το οικείο ή το άγνωστο;
Σίγουρα το άγνωστο. Μου αρέσει να μαθαίνω διαρκώς καινούργια πράγματα και να υποβάλλω τον εαυτό μου σε προκλήσεις που με βγάζουν από το comfort zone μου, όχι μόνο στον χώρο της λογοτεχνίας, αλλά και γενικότερα.
Ποιες είναι οι «χαμένες» ημέρες;
Οι «χαμένες» ημέρες θα έλεγα ότι συμβολικά είναι οι ημέρες ευημερίας και ισότητας που δυστυχώς η Ζιμπάμπουε, όπως και πολλές άλλες χώρες του Τρίτου Κόσμου, δεν κατάφεραν να γνωρίσουν εξαιτίας της αποικιοκρατίας και νέο-αποικιοκρατίας τους.
Γράφετε για θέματα που σας απασχολούν, για την ευχαρίστηση της συγγραφής ή για κάποιο άλλο λόγο;
Γράφω θεωρώ, επειδή έχω την ανάγκη να γράφω, όπως έχω και την ανάγκη να διαβάζω βιβλία, να βλέπω ταινίες ή να ακούω μουσική. Σαφώς είναι και θέμα προσωπικής έκφρασης όσων με απασχολούν, ωστόσο νομίζω ότι απλώς δεν μπορώ να μην πλάθω ιστορίες στην ζωή μου και κάποιες από αυτές να καταλήγουν στο χαρτί.
Τα ταλέντα ή οι επιλογές διαμορφώνουν την εξέλιξή μας;
Πιστεύω ότι και τα δύο στοιχεία παίζουν τον ρόλο τους στην εξέλιξη ενός ανθρώπου. Πιστεύω όμως ότι οι επιλογές έχουν μεγαλύτερη βαρύτητα, σε μια αντιστοιχία 60-40 με το προσωπικό ταλέντο.
Ο καθένας έχει κάποιες δεξιότητες στις οποίες είναι από την φύση του καλύτερος, αλλά χωρίς καλλιέργεια και δουλειά δεν μπορείς να καταφέρεις και πολλά.
Υπάρχουν άνθρωποι ή γεγονότα που σας έχουν βαθιά επηρεάσει;
Αλίμονο. Με έχουν επηρεάσει σίγουρα βαθιά οι φίλοι μου, οι γονείς μου, μερικοί καθηγητές στο σχολείο και το πανεπιστήμιο και πολλοί ακόμα άνθρωποι που μου στάθηκαν πραγματικά και με βοήθησαν να πετύχω κάποια πράγματα στην ζωή μου.
Τώρα, σε ό,τι έχει να κάνει με συγκεκριμένα γεγονότα, νομίζω ότι η λίστα είναι μακρά και εδώ. Το γεγονός που μου άλλαξε πρώτο την ζωή ήταν η εισαγωγή μου, σε ηλικία 15 ετών, στο Center for Talented Youth (CTY) Greece, έπειτα από εξετάσεις και σχετική υποτροφία.
Το CTY είναι ένα καλοκαιρινό πρόγραμμα για χαρισματικούς νέους που διοργανώνει το κολλέγιο Anatolia στην Θεσσαλονίκη υπό την αιγίδα του πανεπιστημίου John Hopkins. Το καλοκαίρι που πέρασα στο CTY έφυγα από την επαρχιακή μου πόλη, συνάντησα παιδιά που ήταν σαν κι εμένα, και με αποδέχτηκαν για τον εαυτό μου, για πρώτη φορά στην ζωή μου.
Μετά το CTY, σίγουρα καθοριστικό ρόλο έπαιξε η εκπροσώπηση του νομού και του σχολείου μου στην Βουλή των Εφήβων, το 2019. Κατά την διάρκεια του προγράμματος της Βουλής γνώρισα πάρα πολλά άτομα που ένοιωθα ότι με καταλάβαιναν για άλλη μια φορά και επίσης συναντήθηκα και με πολλούς από τους σημερινούς μου φίλους και συνεργάτες.
Πέρα από αυτά, σαφώς η δυνατότητα να αποκτήσω την δική μου ομιλία στο TEDx σε ηλικία 16 ετών, η συμμετοχή μου σε αρκετές προσομοιώσεις Ηνωμένων Εθνών (MUN) στην συνέχεια και φυσικά η εισαγωγή μου στο Πάντειο, μαζί με την μετακίνηση μου στην Αθήνα, είναι πράγματα που δεν μπορούν να λείπουν από την λίστα των γεγονότων που με επηρέασαν βαθιά και με βοήθησαν να βρω μια πορεία στην ζωή μου.
Τι είναι οι «Νεολαίοι Ρέμπελοι»;
Οι «Νεολαίοι Ρέμπελοι» είναι ένα μεγάλο πρότζεκτ, το οποίο ξεκίνησα το 2020. Στους «Ρέμπελους» ανεβάζω podcast εκπομπές με φίλους και συνεργάτες για σειρές, ταινίες και σύντομα και πολλά περισσότερα.
Το υλικό που έχουμε ηχογραφήσει και δημοσιεύσει με την ομάδα των «Ρέμπελων» είναι διαθέσιμο για το κοινό σήμερα σε You Tube και Spotify.
Αν μπορούσατε να αλλάξετε κάτι, οτιδήποτε στον κόσμο μας, τι θα ήταν αυτό;
Είναι πάρα πολλά αυτά που πρέπει να αλλάξουν στον κόσμο μας σίγουρα, αλλά αφού η ερώτηση αφορά μόνο ένα στοιχείο, ίσως θα άλλαζα την έλλειψη κατανόησης που έχουν οι άνθρωποι μεταξύ τους.
Θα έδινα δηλαδή σε όλους την δυνατότητα να καταλαβαίνουν καλύτερα το διαφορετικό και το γιατί δεν σκεφτόμαστε ή πράττουμε όλοι το ίδιο. Νομίζω ότι με παραπάνω κατανόηση, θα τελειώναμε πια τις συγκρούσεις, θα επικοινωνούσαμε αποτελεσματικότερα μεταξύ μας και θα χτίζαμε καλύτερες κοινωνίες.
Ποια είναι τα όνειρα και οι στόχοι σας για το μέλλον;
Μακροπρόθεσμα, με ενδιαφέρουν ταυτοχρόνως επαγγελματικά η δημοσιογραφία, η ακαδημαϊκή καριέρα, η έρευνα και η ενασχόληση με διεθνείς οργανισμούς, όπως ο ΟΗΕ, η ΕΕ ή η UNESCO. Νομίζω ότι θα επιχειρήσω ό,τι καλύτερο μπορώ για να κυνηγήσω αυτές τις κατευθύνσεις, αλλά κύριος στόχος μου βασικά είναι να κάνω στην ζωή μου την δουλειά αυτή που θα με κάνει ευτυχισμένο.
Η συγγραφή με κάποιον τρόπο, εφόσον έχω την ίδια άσβεστη ανάγκη να εκφράζω τον εαυτό μου στο χαρτί, που πιστεύω ότι θα την έχω, φυσικά πάντοτε θα παίζει στην άκρη. Απλώς, η λογοτεχνία πολύ δύσκολα αποφέρει κάποιας μορφής έσοδα και δεν με ενδιαφέρει να εισάγω απαραιτήτως τον παράγοντα της εμπορικότητας στην δουλειά μου, άρα να αναβαθμίσω πλήρως και την συγγραφική μου ιδιότητα σε κανονικό επάγγελμα.
Ποιος είναι ο Νίκος Διονυσάτος
Ο Νίκος Διονυσάτος γεννήθηκε το 2003 στην Ρόδο. Είναι φοιτητής του τμήματος Κοινωνικής Ανθρωπολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και απόφοιτος του Μουσικού Σχολείου Ρόδου. Η λογοτεχνία, το σινεμά, οι σειρές, το θέατρο και η ιστορία είναι κάποιες από τις αγαπημένες του ασχολίες.
Η εκμάθηση ξένων γλωσσών, η ενασχόληση με τα κοινά, αλλά και η δημιουργία podcast εκπομπών, με την επωνυμία «Νεολαίοι Ρέμπελοι», αποτελούν επίσης δραστηριότητες με τις οποίες καταπιάνεται στον ελεύθερο του χρόνο.
Στις διακρίσεις του περιλαμβάνονται το 3ο Βραβείο στον 1ο Πανελλήνιο Μαθητικό Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Συγγραφής Θεατρικού Μονόπρακτου, το 2018, το 3ο Βραβείο στον 12ο Πανελλήνιο Μαθητικό Λογοτεχνικό Διαγωνισμό του Μορφωτικού Όμιλου Πετρούπολης, υπό την αιγίδα της UNESCO ΤΛΕΕ, το 2020, αλλά και η ένταξη ενός αστυνομικού διηγήματος του στην έκδοση «Νέο Αίμα», του λογοτεχνικού περιοδικού Πόλαρ, το 2022.
Ήταν ένας εκ των ομιλητών του TEDxYouth@Rhodes το 2019. Την ίδια χρονιά ήταν έφηβος βουλευτής Δωδεκανήσου στην ΚΔ’ Σύνοδο της Βουλής των Εφήβων. Έχει συμμετάσχει σε Μοντέλα Ηνωμένων Εθνών (MUN), ενώ από τον Μάρτιο του 2022 γράφει άρθρα στην Offline Post.
Η νουβέλα του «Ο Ιστός» κυκλοφόρησε το 2020, από τις Εκδόσεις Βερέττας.
About Author
