Ο ηθοποιός Συμεών Κωστάκογλου συμμετέχει στην παράσταση «Αστεροειδής 2467Κ» που ανεβαίνει από τον θίασο Αντάμα στο Θέατρο Μικρός Κεραμεικός από την Παρασκευή 6 Οκτωβρίου και κάθε και Σάββατο για περιορισμένο αριθμό παραστάσεων.
Με αυτή την ευκαιρία είχαμε μία πολύ ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του.
“Πόσα είναι άραγε τα αστέρια; Τι έχει ήδη γραφτεί πάνω τους και αντικατοπτρίζεται στο σήμερα; Ένα ανοιχτό εισιτήριο για την αλλαγή”.
Μια παρέα φίλων διαβάζει την ιστορία ενός έρωτα που γεννήθηκε έναν αιώνα πριν, στα χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης, μαθαίνοντας και σχολιάζοντας όλα όσα έμειναν ανεξίτηλα στην ιστορία.
Ένα γοητευτικό έργο, βασισμένο στο μυθιστόρημα “Βασιλίσα Μαλίγκινα” της Αλεξάνδρα Κολοντάι. Ένα έργο ανατρεπτικό που θέτει επίκαιρα ερωτήματα για την εξέλιξη των ανθρώπινων σχέσεων και τη θέση της γυναίκας.
Τι έχει αλλάξει στις σχέσεις των δυο φύλων; Πώς έχει δομηθεί ο ρόλος της γυναίκας στη σύγχρονη κοινωνία με την πάροδο εκατό χρόνων; Και πώς η σπειροειδής εξέλιξη της κοινωνίας αντανακλάται στην ποιότητα των σχέσεων;
Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Κοβάνη
Τι σάς ενέπνευσε στο μυθιστόρημα της Αλεξάνδρα Κολοντάι «Βασιλίσα Μαλίγκινα» που μεταφέρετε στη θεατρική σκηνή με την μορφή του έργου «Αστεροειδής 2467Κ»;
Νομίζω ότι συνολικά, τα ζητήματα του έργου (γυναικεία χειραφέτηση, ανθρώπινες σχέσεις, φιλικές ή ερωτικές, ζητήματα κοινωνικής φύσεως) είναι τόσο διαχρονικά σημαντικά, που ποτέ δε σταματούν να απασχολούν τα άτομα κοινωνίας.
Η ανάγκη για το “καλύτερο αύριο” όπως το εξιστορεί η Αλεξάντρα Κολοντάι, δίνει καύσιμο υλικό για το ανέβασμα μιας παράστασης σαν τη δική μας.
Ποιο είναι το κεντρικό μήνυμα του έργου;
Όπως προείπα νομίζω το κυρίαρχο μήνυμα είναι το ζήτημα της γυναίκας. Σε όλα τα επίπεδα.
Δηλαδή πώς στέκεται μια γυναίκα από τότε μέχρι και σήμερα, πώς η κοινωνία τής συμπεριφέρεται και σε ποιες “θέσεις” πρέπει να βρεθεί, μητέρας, φίλης, συντρόφου, επαναστάτριας κ.α.
Και εκεί δημιουργείται το μεγάλο ενδιαφέρον για εμένα. Το πώς η πατριαρχία ορίζει την γυναίκα σε “θέσεις” στην κοινωνία (της γυναίκας, συζύγου, μητέρας, εργαζόμενης γυναίκας κ.λ.π.) και όταν αυτή αντισταθεί σε κάποια από αυτές τις “θέσεις”, αυτό αμφισβητεί όλες τις υπόλοιπες.
Εκεί πραγματώνεται η έννοια του φεμινισμού, για εμένα τουλάχιστον. Στην αμφισβήτηση και αναρωτηση: “Είμαι πραγματικά αυτή που θες να είμαι; Θέλω να είμαι αυτή που θες να είμαι;”
Εκεί πιστεύω βρίσκεται η ουσιαστική έννοια της επαναστατικότητας.
Θα είμαι οι επιλογές μου και όχι η νόρμα και η κανονικότητα μιας πατριαρχικής σκέψης, είτε αυτή γίνεται από άντρα είτε από γυναίκα.
Με τι συναισθήματα θα θέλατε να φύγουν οι θεατές από την παράσταση;
Σίγουρα δε μπορώ να προβλέψω τα συναισθήματα του κόσμου. Σίγουρα όμως θέλω να υπάρχουν συζητήσεις μετά την παράσταση επάνω στα ζητήματα που θέτουμε ως ομάδα!
Μιλήστε μας για τον Θίασο Αντάμα. Πότε δημιουργήθηκε και ποιο είναι το όραμά σας;
Εγώ προσωπικά συνεργάζομαι πρώτη φορά με τον Θίασο. Από προηγούμενες παραστάσεις και αυτήν, καταλαβαίνω ότι κυριος στόχος μας είναι ο προβληματισμός σε καίρια ζητήματα της κοινωνίας.
Τι κάνει μία παράσταση καλή;
Εξαρτάται την σκοπιά που το βλέπει κανείς.
Για εμένα ως δημιουργό και καλλιτέχνη είναι η σύμπνοια της ομάδας σε όσο το δυνατόν περισσότερους τομείς. Εκεί η παράσταση πάντα θα είναι καλή.
Τι σημαίνει για εσάς το θέατρο;
Είναι μεγάλο κομμάτι της ζωής μου. Οπότε μάλλον πολλά. (Γέλιο)
Ποιος είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη στην κοινωνία;
Ίσως το να εγείρει τα ερωτήματα, μέσα από την τέχνη του που κανείς δε θέλει να αγγίζει. Με τρόπους που συνεχώς αλλάζουν μορφή και δεν αλλοιώνουν το περιεχόμενο του.