Η συγκλονιστική ερμηνεία του Θοδωρή Γκόγκου που ξετυλίγει επί σκηνής μέσα από έναν τραγελαφικό, σπαρακτικό θεατρικό μονόλογο το μεγαλείο της γραφής του Νικολάϊ Γκόγκολ στην παράσταση “Το Παλτό” ενθουσίασε κοινό και κριτικούς.
Η εκπληκτική παράσταση συνεχίζεται για πέμπτη συνεχόμενη χρονιά φέτος στο Θέατρο Αργώ και μας έδωσε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε μαζί του για το θέατρο και τον ρόλο του καλλιτέχνη στην κοινωνία.
Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Κοβάνη
Πού πιστεύετε ότι οφείλεται η επιτυχία της παράστασης «Το Παλτό» που ανεβάζετε για πέμπτη χρονιά φέτος;
Κατ’ αρχάς στο έργο. «Το Παλτό» είναι ένα αριστούργημα της παγκόσμιας λογοτεχνίας. Είναι ένα κείμενο διαχρονικό. Η πάλη του απλού ανθρώπου με την εξουσία και την κρατική γραφειοκρατία είναι κάτι που και σήμερα μας απασχολεί παρότι βρισκόμαστε στην ψηφιακή εποχή. Ο Γκόγκολ είναι άμεσος, δημιουργεί το πιο σύνθετο με τα πιο απλά υλικά.
Έπειτα η ερμηνεία. Ο χαρακτήρας του ήρωά του στο παλτό έχει όλα εκείνα τα χαρακτηριστικά που μας κάνει να σκεφτόμαστε αμέσως την δική μας ύπαρξη και τη θέση μας μέσα στην κοινωνία.
Τι ήταν αυτό που σάς κέντρισε στη νουβέλα του Γκόγκολ και αποφασίσατε να την μεταφέρετε στη θεατρική σκηνή;
Το θέμα του έργου, ένα έργο για τη φτώχια του τίμιου εργαζόμενου, ο αγώνας για επιβίωση, η στάση της εξουσίας απέναντι στον απλό άνθρωπο, αλλά και το βιτριολικό χιούμορ του Γκόγκολ.
Ποια ήταν η μεγαλύτερη πρόκληση που είχε για εσάς αυτή η μεταφορά;
Το να μεταφέρεις ένα λογοτεχνικό έργο στο θέατρο είναι από μόνο του πρόκληση. Αυτό που προσπάθησα να κάνω ήταν να κρατήσω τη δράση χωρίς να προδώσω το ύφος του λογοτεχνήματος, καθώς και ο υπέροχος σχολιασμός του Γκόγκολ για την κοινωνία και την εξουσία να προκύπτει μέσα από τη σκηνική δράση.
Πώς προσεγγίσατε σκηνοθετικά το έργο;
Αυτό που με απασχόλησε γι’ αυτή την παράσταση ήταν το γκροτέσκο. Η έρευνά μου στράφηκε προς αυτή την κατεύθυνση.
Ήθελα να δώσω σε αυτή τη θεατρική φόρμα ένα σύγχρονο ύφος που να είναι μακριά από τις περιγραφές και τον σχολιασμό, χωρίς όμως να καταφεύγει στο μεταμοντέρνο.
Με τι συναισθήματα θα θέλατε να φεύγει ο θεατής από την παράσταση;
Φεύγοντας από την παράσταση, αν ο θεατής έχει τη σκέψη ότι αυτός ο κόσμος έχει πολύ δουλειά ακόμη για να γίνει καλύτερος, θα ήταν μεγάλο κέρδος.
Τι σημαίνει για εσάς το θέατρο;
Το θέατρο είναι η αντανάκλαση της ψυχής μας, είναι η έκφραση του παιδιού που κρύβεται μέσα μας. Το θέατρο είναι το ζωτικό ψεύδος που μας κρατάει ζωντανούς και δημιουργικούς.
Υπήρξαν άνθρωποι ή γεγονότα που σας έχουν βαθιά επηρεάσει;
Χρωστάω ένα μεγάλο ευχαριστώ στους δασκάλους μου στο θέατρο, όλη εκείνη την παλιά φρουρά που μού έμαθε να σέβομαι την τέχνη μου και να έχω ατσάλινη πειθαρχία και προσήλωση.
Ποιος πιστεύετε ότι είναι ο ρόλος του καλλιτέχνη στην κοινωνία;
Πάντα ήμουν ενεργός πολίτης με συμμετοχή στα κοινά. Εφόσον ο καλλιτέχνης ανήκει στην πρωτοπορία της κοινωνίας έχει ένα λόγο παραπάνω να είναι ενεργός, μιάς και η τέχνη είναι καθαρά πολιτική πράξη.
About Author
