Η Βάνα Μαυρίδου αφηγείται ιστορίες για παιδιά. Το νέο της βιβλίο «Μέλη και Μελέκ» είναι μία ιστορία μνήμης και ανθρωπιάς εκατό χρόνια μετά την μικρασιατική καταστροφή, που μιλάει για την αγάπη που μπορεί να ξαναδώσει ζωή σε όλα.
Μία ωραία ιστορία που μας έδωσε την ευκαιρία να συνομιλήσουμε με την συγγραφέα.
Συνέντευξη στην Ευρυδίκη Κοβάνη
Πώς αποφασίσατε να γράψετε το βιβλίο Μέλη και Μελέκ; Έχετε προσωπικές μνήμες από τα γεγονότα;
Η οικογένεια της μαμάς μου έχει καταγωγή από τη Σμύρνη. Έχω πολλά ακούσματα για τα γεγονότα της καταστροφής αλλά και πολλά επίσης για τη ζωή εκεί πριν από την καταστροφή.
Νιώθω ότι υπήρχε ένα κενό στα βιβλία που απευθύνονται σε παιδιά μικρότερης ηλικίας αναφορικά με αυτό το θέμα.
Η συγκεκριμένη ιστορία δεν βασίζεται στην παρουσίαση των γεγονότων. Είναι ένα βιβλίο βαθιά συναισθηματικό, που περιγράφει τη συνθήκη του διωγμού μέσα από τα μάτια ενός μικρού κοριτσιού και τα αμέτρητα «γιατί» του.
Πώς ανταποκριθήκατε στην πρόκληση να αφηγηθείτε σε παιδιά μία «δύσκολη» ιστορία;
Προσπάθησα να μην παρουσιάσω στα παιδιά τη βιαιότητα των γεγονότων, αλλά τη θλίψη και το βάρος της προσφυγιάς. Ήθελα να δουν ότι ανάμεσα σε λαούς που μπορεί να μοιάζουν εχθρικοί μπορεί να υπάρξει αγάπη. Ότι οι άνθρωποι είναι όλοι και πάντα ίδιοι. Άνθρωποι με οικογένειες, παιδιά, συναισθήματα και αναμνήσεις.
Με αφορμή την ιστορία της Μέλης μπορούμε να μιλήσουμε με τα παιδιά για τον πόλεμο, την ειρήνη, την κατανόηση, την ενσυναίσθηση, αλλά και για το πόσο σημαντικό είναι ακόμα και στις πιο δύσκολες στιγμές μας να κοιτάζουμε πάντα το μέλλον με αισιοδοξία.
Αρχιτεκτονική και συγγραφή παραμυθιών. Πού συναντώνται οι δύο σας ιδιότητες και ποια υπερτερεί;
Η συγγραφή στις μικρές χώρες και γλώσσες –όσο παράλογο κι αν ακούγεται αυτό για την ελληνική γλώσσα– δεν είναι εύκολη υπόθεση. Είναι εξαιρετικά δύσκολο και σπάνιο να μπορεί ως επάγγελμα να καλύψει τις βιοποριστικές ανάγκες ενός συγγραφέα. Έτσι, οι περισσότεροι λογοτέχνες επιλέγουν παράλληλα με αυτό να ασκούν και ένα δεύτερο επάγγελμα.
Στη δική μου περίπτωση αυτό είναι η αρχιτεκτονική. Είναι κι αυτή μια μορφή τέχνης, που με βοηθά να εκφράζομαι και να αποτυπώνω όσα σκέφτομαι και νιώθω.
Παρόλο που ίσως να φαίνονται ασύνδετα, είναι δυο επαγγέλματα εξίσου δημιουργικά, που απαιτούν να βάζεις στο έργο σου κομμάτι από τις σκέψεις αλλά και την καρδιά σου.
Ως προς το αν υπερτερεί κάποια ιδιότητα από τις δύο μπορώ να σας πω ότι η συγγραφή είναι το επάγγελμα της καρδιάς μου.
Θέλετε να περάσετε κάποια μηνύματα στα παιδιά με τα βιβλία σας ή γράφετε για την προσωπική σας ευχαρίστηση;
Η αλήθεια είναι πως ο σκοπός μου δεν είναι καθόλου να περνώ μηνύματα στα παιδιά. Θέλω περισσότερο να τους ανοίγω ορίζοντες που μπορεί να μην έχουν δει. Να τους τρυπώνω στον νου θέματα προς συζήτηση, να τους γεννώ απορίες για τις οποίες θα αναζητήσουν απαντήσεις.
Ο κάθε αναγνώστης κερδίζει διαφορετικά πράγματα πάντα από ένα βιβλίο. Άλλα μας προσφέρουν γνώση, άλλα πληροφορίες και άλλα μιλούν απευθείας στην καρδιά μας και μας γεμίζουν συναισθήματα.
Πώς γεννιούνται οι ήρωές σας; Από πού εμπνέεστε;
Οι ήρωες συνήθως έρχονται ξαφνικά και παίρνουν αυθαίρετα μια θέση στη σκέψη μου. Τις περισσότερες φορές κουβαλούν μαζί τους και μια ιστορία, άλλες πάλι φορές μόνο κάποιες διάσπαρτες εικόνες.
Στη συνέχεια, αφού τους οικειοποιηθώ, αντλώ έμπνευση από την καθημερινότητα της ζωής μου με τα παιδιά αλλά και από τις μνήμες που έχουν ανεξίτηλα χαραχθεί στο μυαλό μου.
Ποια υπήρξαν τα αγαπημένα σας διαβάσματα σαν παιδί;
Διάβαζα από πολύ μικρή και πάρα πολύ. Μου είναι δύσκολο να ξεχωρίσω κάποια, θα σας πω αυτά που μου έρχονται πρώτα στο μυαλό. Η ζωγραφιά της Χριστίνας του Ευγένιου Τριβιζά και η Ματίλντα του Ρόαλ Νταλ είναι δύο βιβλία που θυμάμαι να έχω διαβάσει περισσότερες από δύο φορές και συγκινούμαι πολύ που άρεσαν εξίσου και στην κόρη μου, που τα διάβασε πρόσφατα. Δείχνει πόσο διαχρονικά μπορεί να είναι κάποια αναγνώσματα, παρόλο που η εποχή τρέχει με άπιαστους ρυθμούς.
Λίγο μεγαλύτερη μαγευόμουν από τα βιβλία της Άλκης Ζέη και της Ζωρζ Σαρή και ξεχώριζα ιδιαίτερα τη Μωβ ομπρέλα και το Όταν ο ήλιος, που νομίζω έχουν αφήσει ιδιαίτερα έντονο στίγμα στον χαρακτήρα μου.
Ποια είναι η Βάνα Μαυρίδου
Η Βάνα Μαυρίδου γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε Αρχιτεκτονική και ειδικεύτηκε στον σχεδιασμό χώρων για παιδιά.
Η αγάπη της για τη λογοτεχνία και την συγγραφή την έκαναν να στραφεί στο γράψιμο και στα παιδιά από το 2018 που κυκλοφόρησε το πρώτο της βιβλίο.
Είναι μέλος στον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου.
Το βιβλίο «Μέλη και Μελέκ» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Διόπτρα.